Technologische innovatie versus maatschappelijke acceptatie
Harrij Schmeitz (Mei, 2019)
Dat we moeten veranderen in de wereld van agri en food is voor iedereen helder. Ook dat technologie hier een goede bijdrage kan leveren is helder.
Maar toch zit hier een enorm prisoners dilemma. Consumenten, marketeers in Retail, willen een authentiek product met een verhaal van liefst om de hoek. Dus een boer die op een landje paar producten teelt en nog drie koeien houdt en tien mestvarkens. Volledig circulair, duurzaam, no-tech, liefst biologisch, en vooral nog steeds voor weinig. Kortom AgTech en de vraag van de consument zijn nu twee magneten die elkaar afstoten.
Echter mijn overtuiging kan, nee vraagt een circulaire economie een high tech aanpak waar stromen van diverse ketens gematched worden. Output van de ene keten is input voor de andere. Hierbij sterk gecontroleerde teelt/productiesystemen om de risico’s die kleven aan een circulaire economie te beperken. Ook moet zo de aanpak betaalbaar blijven. Deze magneten zouden dus omgedraaid moeten worden. Elkaar aantrekken. Maar dat gebeurt niet.
Hierdoor ontstaat er in de keten, markt, een prisoners dilemma voor de boer en tuinder. In plaats van dat de twee krachten elkaar versterken zijn het door de maatschappelijke discussie tegen polen geworden. Hier is maar een weg te gaan, maatschappelijke acceptatie door sociale innovatie.. MAAR HOE DAN?
Gewoon transparant laten zien wat je doet als boer en tuinder en steeds weer opnieuw uitleggen waarom. Maar dat wel binnen een kader geschapen door de overheid waar “knuffelen” niet de nieuwe norm is. Een norm waarbij technologie de oplossing kan bieden. Een kader waar export naar Düsseldorf local-for-local is , ook al ligt er bij Venlo een brug…